يکي از مهمترين تغييراتي كه ممكن است فرد در دوران سالمندي آن را تجربه كند، از دست دادن شغل، همسر، فرزند و همچنين ابتلا به بيماريهاي مختلف جسمي، احساس تنهايي و كاهش ميزان تفريح است. اين موارد از مجموعه عواملي هستند كه فرد را در سالمندي مستعد ابتلا به اختلالهاي روانپزشكي بهخصوص افسردگي ميكند...
يكي از اختلالهايي كه در روانپزشكي وجود دارد، اختلال انطباقي است كه فرد مبتلا به آن نميتواند خود را با شرايط جديد تطبيق دهد. اختلال انطباقي با ورود به مرحله سالمندي تظاهر پيدا ميكند. اختلال انطباقي ممکن است توام با افسردگي، اضطراب، آشفتگي رفتاري و هيجاني باشد.
از مهمترين عواملي كه در دوران سالمندي مزيد بر علت ميشود و انطباق فرد با شرايط ايجادشده را سختتر ميكند، همين مسائل مالي است.
سالمندي دوراني است كه افزايش مخارج را در پي دارد از هزينه تهيه دارو گرفته تا مخارج آژانس براي رفتوآمد به دليل ناتواني. معمولا در اين سن به دلايل مختلف، ممكن است فرد سالمند توانايي كار نداشته باشد يا كارش را از دست بدهد بنابراين اگر پسانداز خوبي نداشته باشد يا حقوق بازنشستگي خوبي دريافت نكند، دچار استرس، اضطراب و افسردگي خواهد شد. حساب پسانداز بازنشستگي سالمندي را به دوراني آسوده و مطمئن تبديل ميکند.
از سوي ديگر، نداشتن پسانداز براي گذران اين دوران، ميتواند باعث كاهش اعتمادبهنفس و تشديد وابستگي سالمند به ديگران براي تامين مخارج زندگي شود، درحالي كه با كمي تدبير و با پسانداز ميتوان عملا عواملي كه فرد را به اختلالهاي روانپزشكي مبتلا ميكند، كاهش داد. علاوه بر اين، فرد به دليل افزايش آرامش دروني، استقلال بيشتر و وابسته نبودن به ديگران ميتواند بخشي از حقوق بازنشستگي يا پساندازش را به تفريح و ورزش اختصاص دهد كه براي تقويت روحيه بسيار مناسب است.